ισοπάθεια

η

ιατρ. ιπποκρατική θεωρία κατά την οποία ο οργανισμός, όταν πάσχει από λοιμώδες νόσημα, παράγει ουσίες ικανές να καταπολεμήσουν αυτό το νόσημα.